CHAPTER 1: LOST (รวมนักเขียน)

หนังสือเฉพาะกิจที่ไม่มีคำนิยาม รวมเรื่องเล่าระหว่างหลงทางของ 14 นักเล่าเรื่อง

THE LONG ROAD ถนนเลียบแม่น้ำ : โตมร ศุขปรีชา
CHOICES LEFT UNMADE หลงทางที่ไม่ได้เลือก : ธีรภัทร์ เจนใจ
MUSEUM OF YOU จงเติมคุณในห้องว่าง : ปฏิกาล ภาคกาย
THE CYCLE OF W*;SB[P}WTF!E/?SI!!!! สังสารวัฏแห่งการคิดงานไม่ออก : น้ำใส ศุภวงศ์
LOST IN THAILAND ดินแดนแห่งความรักษ์ : ธนชาติ ศิริภัทราชัย
DOT BY DOT เส้นประจุด : ปัจจาพงศ์ ศุภชัยเจริญ
FLATMATES แฟลตเมต : โชติกา ปริณายก
CONTEMPORARY LOVE ความรักที่เพิ่งสร้าง : คาลิล พิศสุวรรณ
NOSTALGIC HOLE หลุมลัก : จิรัฏฐ์ ประเสริฐทรัพย์
BIRDSHIT APOCALYPSE ก่อนร่างกายจะกลายเป็นนก : ทราย โชนะโต
SHORT COMIC ILLUSTRATION: จัง / SAHRED TOY / PLARIEX / TUNA DUNN

บางเรื่องจริง บางเรื่องจากจินตนาการ นักเขียนบางท่านห่างหายไปนาน CHAPTER1: LOST คือยาแก้ความคิดถึงของผู้อ่านสู่ผู้เขียนเหล่านั้นได้อย่างดี

เราต่างเคยหลงทางกันทั้งนั้น โดยเฉพาะช่วงคาบเกี่ยวของชีวิต จากเด็กสู่วัยรุ่น จากวัยรุ่นสู่วัยทำงาน จากวัยทำงานสู่วัยปลดเกษียณ ชีวิตไม่ได้มีอะไรมากมายซับซ้อนเลย ผมเป็นคนหนึ่งที่สมัยเรียนชอบอ่านหนังสือของสำนักพิมพ์นี้มาก จนเข้าสู่ช่วงวัยงานได้หลงลืมการอ่านของแซลมอนไป จนได้กลับมาอ่านอีกครั้ง จากงาน LIT Fest 2 เทศกาลหนังสือสนุกไฟลุกพรึ่บ! Debut ได้ติดมือกลับบ้านไป 2 เล่ม อีกเล่มคือ ทานยาหลังอาหารแล้วดื่มน้ำตามมากๆ -จิราภรณ์ วิหวา (2553) http://bit.ly/32mRT6F

เรื่องเล่าหลงทางของหนังสือเล่มนี้น่าสนใจอยากมาก เพราะไม่ได้เล่าแบบตรงตัวจนน่าเบื่อไป หลายเหตุการณ์เข้ากับสถานการณ์ในปัจจุบันอย่าง ฝุ่น PM2.5 ใน Birdshit Apocalypse: ก่อนร่างกายจะกลายเป็นนก ที่กล่าวถึงยุคของ AI โรคร้ายในโลกที่ทรัพยากรกำลังถูกกัดกิน มีความเป็นไซไฟชอบมากๆ

อีกสิ่งหนึ่งที่ชอบคือ Typography ถ้าคุณเป็นคนหนึ่งที่เคยอ่าน "อิฐ" ของนิ้วกลมมาแล้ว Layout เค้าโครงต่างๆ มีความคล้ายคลึงกัน ยอมรับในความกล้า บ้าในการออกแบบที่ทะลุกรอบสุดๆ

หนังสือเล่มนี้บ้างก็มีนักเขียนที่เคยอ่านผ่านหูผ่านตามาแล้ว และมีนักเขียนหลายท่านที่ยังไม่เคยเสพผลงาน ทำให้ตัดสินใจได้ไม่ยากเลยที่จะเสพผลงานของพวกเขาอีกครั้ง เมื่อมีผลงานใหม่ออกมาให้เชยชม

ในแต่ละบท แต่ละคน ต่างตีความคำว่า LOST แตกต่างกันไป หากจะนิยามคำว่า LOST คือ หลงทางอย่างเดียวก็อาจไม่ถูกนัก

หากคุณเป็นคนหนึ่งที่โหยหาความ LOST อยากแนะนำให้คุณได้ลองอ่านหนังสือเล่มนี้ดู เพราะ LOST CHAPTER นี้ใน CHAPTER หน้า อาจไม่ได้ LOST เช่นนี้อีกแล้ว ผมคงเสียดายยิ่งนัก

ประโยคไฮไลท์

[Dot By Dot: เส้นประจุด
ปัจจาพงศ์ ศุภชัยเจริญ]
"คงเหมือนกับที่สตีฟ จอบส์ เคยพูดไว้ อาจเป็นเพราะว่าทุกยอย่างที่ผมสั่งสมมานั้นเป็นเหมือนการวาดภาพตามเส้นประจุด ในช่วงวัยเยาว์เราไม่รู้หรอกว่าสิ่งที่สนใจ จะพาเราไปไหร เราแต่เส้นประจุดที่สะสมไว้บนกระดาษ แต่พอวันหนึ่งที่เส้นประจุดนั้นมีมากพอ เราก็จะสามารถลากเส้นเชื่อมโยงให้เกิดเป็นภาพของตัวเองได้ชัดเจน"

[Choices Left Unmade: หลงทางที่ไม่ได้เลือก
ธีรภัทร์ เจนใจ]
"ลืมไปว่าความหมายของชีวิตแต่ละคนต่างกัน เงื่อนไขและต้นทุนต่างกัน ทางใครทางมัน เลือกทางแล้วก็ต้องยอมรับผล แล้วขับเคลื่อนไปให้สุดกำลัง ถ้าเลือกเปลี่ยนทางก็ต้องยอมรับค่าใช้จ่ายที่ตามมา"

[Contemporary Love: ความรักที่เพิ่งสร้าง
คาลิล พิศสุวรรณ]
"แต่สุดท้ายชีวิตมหา'ลัยก็ไม่ต่างอะไรกับบทหนังคลิเช่เรื่องหนึ่ง เมื่อความสัมพันธ์ของคู่รักนักอ่านเป็นต้องสิ้นสุดลงอย่าง่ายๆ คุณไม่ร้องไห้ เขาไม่ร้องไห้ ไม่มีใครคิดจะร้องไห้เลยสักคน"

"สำหรับผม เชียงใหม่คือพื้นที่แห่งการหลบหนี คือโลกอีกใบที่ผมสร้างความจริงใหม่ขึ้นมาอีกชุดหนึ่ง หลบซ่อนอยู่ในฟองสบู่เล็กๆ ที่สะท้อนให้เห็นแค่ภาพของตัวผมเอง มีแต่เพียงผมที่นั่งจ้องมองเงาสะท้อนอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ขณะปล่อยวันเวลาของโลกข้างนอกให้ผ่านไป"

[Birdshit Apocalypse: ก่อนร่างกายจะกลายเป็นนก
ทรายโชนะโต]
"ฉันกลายเป็นส่วนหนึ่งของโลกที่กำลังล่มสลาย เป็นอิสระจากความทรงจำ หลุดจากระบบทั้งมวล ไม่ต้องรับรู้ ไม่ต้องคาดหวัง แค่มีรู้ รับรู้ มองดู ไม่ต้องจดจำ แค่ลืมไป ตื่นมาคือวันใหม่ หรือนี่อาจเป็นสิ่งที่คนซึ่งเป็นนกต้องการ ฉันได้แต่บินต่อไป และยอมรับชะตากรรม ลืมและทิ้งทุกอย่างไว้"

"ฉันบินเหมือนหมอกควันสีเทาที่หนาแน่น มองดูแสงอาทิตย์ตกดินกับตาเป็นครั้งแรก ไม่มีลูซี่ช่วยบันทึกเก็บความทรงจำ แต่มันคงไม่สำคัญอีกต่อไป"

#SALMONBOOKS #CHAPTER1